Atatürk, samsuna çıktığı zaman, üstü başı yırtık, postalları patlamış, silahsız bir er gördü. Yüzünün rengi bakıra dönmüş, yağlan eriyip kemik ve sinir kalmış bu türk askeri ağlıyordu. O'na sordu:
- Asker ağlamaz arkadaş, sen ne ağlıyorsun?

Er irkildi, başını kaldırdı. Bu sesi tanıyordu ve bu yüz ona yabancı değildi. Hemen doğruldu ve Anafartalardaki Komutanını çelik yay gibi selamladı.
- Söyle niçin ağlıyorsun?
İç Anadolun’un yanık yürekli çocuğu içini çekti:
- Düşman memleketi bastı, hükümet beni terhis etti. Silahımızı elimizden aldı. Topragıma
giren düşmanı ne ile öldüreceğim? kemal Atatürk, askerin omzuna elini koydu:
- Üzülme çocuğum, dedi. Gel benimle!
Ve samsun deposunda giydirilip silahlandırarak yanına aldığı ilk er bu Mehmetçik oldu.
Yukarıda Atatürk’le ilgili bir anı yer almaktadır.Sizden istenen bu yazıdaki yazım yanlışlarını düzelterek tekrar yazmanızdır